Tassen, ik heb jullie een aantal dagen geleden verteld dat ik tassen zeker vind passen in de lifestyle voor mannen. Ik heb jullie toen laten zien hoe je een tas als man kan dragen. Ik heb jullie toen beloofd om mijn eigen tassen wat uitgebreider te laten zien, dus bij dezen. Wil je het artikel teruglezen: tassen voor mannen.
Mijn Sandqvist Canvas Messenger Bag
Ik ben zelf nooit zo’n tassen man geweest en het is zeker iets wat ik echt heb moeten leren. Dat klinkt stom, maar veel mannen stoppen liever hun broekzakken vol dan dat ze met een tas gaan lopen. Toch hebben tassen echt wel een aantrekkingskracht op mij en zeker wanneer ze weer net even anders zijn dan wat je normaal ziet. Zo kwam ik bij deze Sandqvist tas uit. Een tas is naast een sieraard gewoon handig en moet dus ook praktisch zijn. Ik vind een messenger bag erg praktisch omdat je er veel in kan meenemen en ze blijven overzichtelijk. Dus wanneer ik naar mijn werk ga of wanneer ik naar een persevent ga, dan neem ik mijn tas altijd mee. De Sandqvist canvas is naar Scandinavisch design, dat betekend mooi, simpel maar hoogwaardig ontworpen. De gespen zijn extra dik en stevig en het canvas is gewaxst en waterafstotend. Deze messenger is vrij groot en heeft daardoor een laptopvak waar een 15″ laptop in past. De afmeting van de tas is 39 x 27 x 12 cm. Een echt kwalitatief goede tas is nooit goedkoop, het materiaal en de arbeid maken een goede tas tot een redelijk kostbare aankoop. Een goede tas gaat dus ook wel even mee en wie voor een paar tientjes een tas wil aanschaffen komt vaak bedrogen uit. Deze Sandqvist komt van Undscvrd en kost € 209,- Ik vind het hem zeker waard en ik hoop er ook nog jaren plezier van te hebben. Het allermooiste is dat dit soort tassen naarmate ze ouder worden alleen nog maar mooier worden.
Zo draag ik mijn Sandqvist Messenger Bag
Hee Jan-Willem, waarschijnlijk verdien je aardig wat centen met deze website. Een deel van dat geld zou je moeten investeren in het in dienst nemen van een eindredacteur. Je teksten staan vol met taal- en tikfouten. Dat staat echt heel slordig.
Geachte Harrie, zoals ik al heel vaak geschreven heb ben ik zwaar dyslectisch en ben ik zeer trots op hetgeen wat ik bereikt heb. Gelukkig nemen de meeste van mijn lezers dus mijn taal en schijffouten voor lief. Ook verdien ik niet heel veel geld met mijn blog (al denken sommige mensen van wel) en heb ik dus ook geen geld voor een eindredacteur. Maar al zou ik dat geld wel hebben, dan nog zou ik geen eindredacteur willen hebben. Ik schrijf en maak alles zelf en dat maakt mijn blog tot mijn blog, iemand die dat niet fijn of leuk vindt om te lezen hoeft het dus ook niet te lezen.