Beste lezers van B4men. Mijn blog is als één van de weinige mannen blog echt heel persoonlijk, het ligt nu eenmaal niet zo in de mannen aard om open te zijn. Doordat ik het persoonlijk heb gemaakt vind ik ook dat jullie moeten weten wanneer het even helemaal niet lekker gaat. Nu dus.

K Nieuws

Ik kreeg gisteravond een appje van een heel goede vriendin van ons. Of ze even kon bellen., natuurlijk! Marie Louise (mijn vrouw) nam de telefoon aan en ik zag aan haar eerste reactie dat het niet helemaal was zoals zou moeten. De volgende minuten gingen van schrikken naar huilen…Shit dit is geen goed nieuws! Natuurlijk kan je niet inbreken op zo’n gesprek maar ik wilde ook heel graag weten wat er aan de hand is. Marie Louise pakt een pen en papier en ik zie de eerste letters verschijnen. Tot mijn schrik zie ik de letters langzaam veranderen in de woorden Baarmoeder Kanker. Bam…heh, hoe, maar ik krijg geen zin normaal mijn mond uit. Een jonge vrouw met een onwijs lieve man en twee schatte van kinderen die kan geen kanker hebben toch?? Wat een stomme vraag! De grond zakt langzaam onder mijn voeten vandaan, ik neem de telefoon over van Marie Louise en praat met haar over het wat nu. Morgen naar de arts in het ziekenhuis voor een uitgebreider onderzoek. Ik krabbel een beetje op en vertel haar dat we altijd voor hen klaar staan en dat we morgen gelijk bellen als er nieuws of behoefte is. Klik de verbinding is weg.

Kanker…een jonge moeder, ik krijg de woorden niet uit mijn hoofd. Ik kan het niet laten om naar boven te lopen en met tranen in mijn ogen te gaan kijken bij mijn eigen kids die liggen te slapen. Shit dit moet ik niet doen hoor ik mijzelf denken. Ik ben niet zielig…mijn kids liggen lekker te pitten en ik ben gezond hoop ik. Nee, ik ben niet zielig, maar is er dan iets wat ik kan doen. Ik pak de hondenriem en Joy onze hond komt vrolijk aan dribbelen, ik moet even naar buiten. Joy wil ook graag naar buiten totdat ze ziet bij het openen van de deur dat het regent. Met een rukje geef ik aan dat we toch moeten lopen. Die paar spetters….er zijn wel ergere dingen! Buiten in de regen komt het besef dat ik er over wil schrijven. Waarom? Nee, ik hoef geen aandacht extra en nee ik wil niet zielig doen. Ik wil alleen iets doen, de verslagenheid van het feit dat iemand waar je heel veel om geeft, zomaar uit het niets ziek kan worden…hoe oneerlijk! Ik kan gewoon niet stil blijven.

Movember, ik heb vorige week er nog over gesproken wel of geen aandacht op de blog. Ik ben van mening dat Movember voor veel bedrijven is uitgegroeid tot een marketingtool,” kijk wij zetten ons ook in voor het goede doel”. Ik wil oprecht blijven en wanneer ik mijn baard eraf zou halen doe ik dat omdat ik oprecht denk dat de wereld hier beter van wordt. Oké, geen movember op de blog was het besluit. Toch wil ik hier na vandaag op terug komen en oproepen om of het nu voor vrouwen of voor mannen is, dat kanker de wereld uit moet! Deze ongelofelijk nare ziekte kan iedereen treffen en is maar op een manier op te lossen..met onderzoek.

Ik voel de druppels mijn nek in lopen, ik draai om en besef dat ik nog een heel groot eind terug moet door de regen. Ach wat kan mij het schelen!!

Steun het onderzoek tegen kanker en doneer. Ik kies voor het Antoni van Leeuwenhoek ziekenhuis doe jij mee? Klik hier.