Game review: The Last Guardian (PS4)

Daar is hij dan eindelijk! The Last Guardian werd al heel lang voor de release aangekondigd en zou op de playstation 3 verschijnen, dit duurde wel langer dan gepland vanwege het ontwikkelen van de game. Uiteindelijk is hij nu dus goed uitgekomen op de PS4!De game begint meteen al heel erg leuk. Je wordt wakker in een soort grot samen met een beest waarvan je nou niet precies weet wat het is, beetje apart en toch stiekem een klein beetje eng op het eerste gezicht. Je moet wat kleine opdrachtjes uitvoeren, die liepen bij mij niet helemaal soepel en zoals gepland. Waar nodig kreeg je uitleg, soms niet heel goed te zien, dus was ik flink aan het button bashen terwijl ik gewoon mijn joystick naar beneden moest houden en had moeten wachten. Enfin, nu ik dat wist had ik een beetje het idee hoe de gameplay in elkaar zat, gewoon geduld hebben met bepaalde handelingen.Het leuke is dat jij het jongetje speelt, die verteld tevens ook het verhaal, alleen dan is hijzelf veel ouder. Het voelt daarbij ook net alsof je in zijn herineringen speelt en daarbij verteld hij jou een klein beetje de verhaallijn. Dit wordt gesproken in het Japans, zeker niet gek want de game is namelijk gemaakt door Famito Ueda, een bekend iemand die vaker dit soort games maakt. Het beest waar ik het in het vorige stukje een klein beetje over heb gehad, heeft de naam Trico. In het begin is Trico heel erg bang en zoals ieder dier zou reageren als hij je niet goed kent en geen lekker eten hebt gegeven of snoepje, kan je maar beter uit de buurt blijven, zeker van zijn formaat. De eerste taak was daarom ook eten zoeken of in ieder geval iets wat lijkt op eten I guess. Dit waren tonnetjes met een blauw goedje erin, het gloeide ook, dus dat was goed te vinden. Uiteindelijk werd Trico wat rustiger, maar hij kon nog steeds niet staan. Er zaten namelijk ook nog speren in zijn lichaam, hier begon bij mij het button bashen. Ik dacht namelijk dat je van boven naar onder met je thumb stick moest bewegen om de speer eruit te krijgen, blijkbaar deed ik Trico alleen maar meer pijn en moest ik de thumbstick naar beneden vasthouden en dat samen met het knopje Rondje. Dus een tip, als je dit gaat spelen wacht even tot het info schermpje wat rechtsboven te zien is een beetje af, zodat je kan zien wat je nu precies moet doen en niet zo gefrustreerd raakt zoals ik.

Het jongetje en Trico kunnen uiteindelijk niet zonder elkaar, dat is wel het mooie van het spel. Soms moet je door kleine gaatjes en tunneltjes heen waar Trico echt niet doorheen past. De andere keer spring je op zijn rug om over iets groots heen te springen, wat je als klein jongetje echt niet kan doen. De gameplay is wat dat betreft niet heel snel en soms wel iets te traag naar mijn idee, de camera is ook niet altijd even fijn en als je bijvoorbeeld op Trico zijn rug wilt springen en hij springt direct omhoog wordt je als een soort atractie in de rondte geslingerd op zijn rug. Bij deze game heb je dus duidelijk geduld nodig, zeker omdat Trico vaak eigenwijs is en toch altijd probeert door kleine deurtjes en raampjes te klimmen. Verder heb ik af en toe last dat de game iets vertraagd loopt, dit zijn wel echte FPS drops zoals we dat noemen. Dit houdt in dat de frames per seconde lager uitvallen en dan snel weer omhoog springen, dit zorgt ervoor dat de gameplay niet heel erg soepel loopt.

Verder als je door die kleine dingen heen kan kijken is het echt een leuke game! Zeker omdat er niet al te veel gepraat wordt en alles eigenlijk wel voor zich spreekt maakt dat wel weer heel bijzonder. Trio helpt je tegen vijanden op te botsen en zo kom je verder in het spel. Als je een beetje de smaak te pakken hebt, vallen de puzzels op zich wel mee. De game zit grafisch wel oké in elkaar. Sommige dingen zien er gedateerd uit, niet dat ik dat erg vind, want het heeft namelijk ook wel zijn charme. Bij de meeste games vind ik graphics niet eens het belangrijkste punt. Mocht je nu fan zijn van een avonturen game waarbij je lekker wilt relaxen, dan is The Last Guardian zeker wat voor jou! Met een leuke verhaallijn en het mooie verband tussen mens en dier.

 

Ik zie jullie weer bij de volgende game review!

 

Written by
Nick Strijbos

Ik ben Nick, 28 jaar en schrijf voornamelijk over games en gadgets op B4men. Op de platformen van PlayStation, Switch en PC. In mijn vrije tijd game ik niet alleen hoor, maar hou/maak ik ook (van) muziek.

View all articles
Written by Nick Strijbos