Waarschijnlijk heb je er nog nooit van gehoord en waarschijnlijk ben je na het lezen van deze column helemaal om. Het veranderde mijn leven, mijn leven kreeg weer zin en ik kreeg ook weer zin. Het was een gewone donderdagavond en het was 7 minuten over kwart voor 8. Normaliter een doodgewone tijd, een tijd waar je de was zou kunnen doen of dat je al klaar zit voor het spannende GTST. Voor mij bleek deze dag, achteraf, niet zo gewoon te zijn als ik dacht. Ik moest naar buiten, het regende, het was 5 graden buiten en de buurman was de bladeren aan het opruimen. In dit geval is de buurman eigenlijk niet van toepassing maar het klinkt leuk. Zoals ik al zei, ik moest even naar buiten. De prullenbak zat vol en ik had de eer om de vuilniszak in grijze container te mikken. Normaal gesproken is dit een taak die je binnen 10 seconden geklaard hebt maar dit keer duurde het langer. Veel langer. Ik deed mijn linker slof aan gevolgd door de rechter slof. Ik had net een stap buiten gezet en schreeuwde naar binnen dat het verrekte {piep}{piep}{piep}{piep} weer was. Achteraf ben ik de wereld heel dankbaar dat ik naar buiten mocht/moest. Ik zette mijn eerste stap naar buiten en toen viel er iets uit de vuilniszak. Zal je altijd zien wanneer het regent en het koud is gebeuren dit soort dingen. Ik wil het plasticje, wat gevallen was, oprapen en zag toen iets wat ik niet kon geloven. Iets wat mijn leven zou veranderen, zou verrijken en wat er voor zorgde dat ik als een natte hond rondliep. Ik zakte door mijn knieën bekeek het beter. Wat is het? Is het goud? Is het veel waard? Nee, het is geen van beide. Zonder dat ik het wist scheen ik al heel vaak in aanraking te zijn geweest met dit wonder. Met vaker bedoel ik zelfs dagelijks. Het is niet groter dan een millimeter en nestelt zich graag tussen tegels. Ik hoor je denken, het is niet groter dan een millimeter, hoe kan hij het dan gezien hebben? Tip: voorgaande tekst kan eventueel niet waar gebeurd zijn. Het gene wat mijn leven veranderde is Tardigrada! Wat een fantastische vertoning. Misschien is de Tardigrada bij jullie beter bekend als het beerdiertje. Gaan er al bellen rinkelen? Het beerdiertje is een minuscuul beestje met acht poten, ogen(hoeveel weet ik niet), zenuwen, een bek en spieren. Het is dus een volledig geaccepteerd beertje. Alhoewel hij niet echt op een echt beer lijkt maar dat is ook nergens voor nodig. Wat een geweldig beestje, een verrijking van je leven. Waarom het diertje een beerdiertje heet is voor mij een raadsel, gezien zijn uiterlijk niet geheel overeen komt met een echt beer. Maar dat maakt dit fenomeen niet minder. Het is en blijft een fenomeen en een beestje waar jij van gaat genieten. Nu vraag jij je af, waar gaat dit heen? Wat is de clue van dit verhaal? Die vraag stel ik mij tot op heden ook nog af. Waarschijnlijk zijn het 5 waardeloze minuten van je leven geweest die ik gebruikt heb met deze onzin. Maar deze onzin heeft er wel 5 minuten voor gezorgd dat jij even niet aan je sores gedacht hebt.
Prettig weekend!
Dit gaat echt nergens over, hoe kon je dat überhaupt zien?