Tranen
De afgelopen week bleek dat hij weer terug is en sterker dan ooit. Natuurlijk heb ik het over de traan. De traan die biggelde over de wangen van Ali B en Dick Advocaat was een van de meeste besproken onderwerpen van de afgelopen week. Mannen waarvan je het vooraf niet verwacht, mannen die stoer en sterk zijn en mannen die niet langer konden vechten tegen hun emoties. Ooit waren er ‘mannen’ die vonden dat een man zijn emoties niet mocht tonen en al helemaal niet (in het openbaar) mocht huilen. Mannen huilen niet, mannen zijn sterk en mannen vechten tegen hun emoties, vonden deze mensen.
Voor mij is niets mooier dan het zien van echte emotie. Emotie verbroederd en emotie zorgt ervoor dat de harde buitenkant even verdwijnt en de harde werkelijkheid toonbaar wordt. Een man als Dick Advocaat bijvoorbeeld. Deze man heeft alles wat hij kon bereiken bereikt, deze man heeft een bankrekening waar Dagobert Duck jaloers op zou zijn en toch die emotie op het moment dat hij het geflikt heeft met Sunderland. De euro tekens maakten plaats voor tranen in zijn ogen en de hele wereld zag dat de muur om Dick even aan het afbrokkelen was. Opeens was de, ‘geldwolf’ zoals hij vaak genoemd wordt, niet meer die harde man en plots werd hij publiekslieveling en wilde de supporters dolgraag dat hij zou blijven. Tranen, echte tranen, zorgen ervoor dat de ‘gewone’ mens zich kan identificeren met een BN’er.
Heel Nederland heeft een mening over Ali B. Knuffel Marrokkaan en commerciële rapper zijn een veel gehoord commentaar op Ali. Mensen zijn positief over Ali maar er zijn ook veel mensen negatief over Ali. Tot het moment bij De Wereld Draait Door. Heel het land heeft dit fragment gezien en zag dat deze tranen echt waren en dat het niet gespeeld was. De mensen die zich negatief hadden uitgelaten over Ali B de afgelopen jaren werden zelfs geraakt door dit moment. Ali, die een ode aan zijn zoontjes schreef, wist bij iedereen de gevoelige snaar te raken met zijn tekst maar vooral met zijn openheid en emotie. Ali kon het niet winnen van de emotie en de tranen rolden als een waterval over zijn wangen. Kijkers en luisteraars met kinderen, maar zelfs ook zonder kinderen, herkenden zijn gevoel direct en konden het ook niet laten om een traan weg te pinken.
De traan, terug van weggeweest, is een onderdeel van ieder van ons. Echte tranen vertellen meer over een persoon dan welk optreden, liedje, wedstrijd of ander televisieoptreden dan ook. Eén ding is voor mij zeker; een man kan het gevecht tegen emoties niet winnen maar kan wel zijn eigen ik winnen door het gevecht te accepteren. Niemand zit te wachten op krokodillentranen en wanneer het publiek dit ziet zal die persoon verafschuwt worden, en terecht. Gisteren (vrijdag) las ik de wekelijkse column van James Worthy, De tranen van Ali. Hij wist het gevoel wat Ali B je gaf perfect te verwoorden en het gevoel opnieuw op te roepen een echte aanrader om het te lezen.
Mannen en vrouwen, geniet van je weekend!
