Voor velen van jullie is deze naam een onbekende naam. Het betreft een voetballer. Een voetballer met hetzelfde geboorteland als Messi maar zonder de kwaliteiten van de vlo. Jonas is een degelijke back van een van de mooiste clubs, naar mijn inzien, van de wereld. The Magpies, oftewel Newcastle United. Jonas staat niet bekend om zijn rushes, fantastische doelpunten of zijn puntgave techniek. Nee, Jonas staat bekent om zijn werklust, zijn inzet maar bovenal zijn paardenstaart. Elke aanvaller heeft de nacht voor de wedstrijd nachtmerries over Jonas want Jonas is een verdediger waar je niet één keer, niet twee keer maar minstens drie keer voorbij moet. Deze aanvallende back, die ook wel eens geposteerd wordt op het middenveld, is niet alleen een harde werker maar hij ziet er ook uit als een harde werker. Wanneer Jonas over het veld zweeft en overal voor en op vliegt wordt hij altijd achtervolgt door zijn fameuze paardenstaart. Voor vele voetballiefhebbers is de naam Jonas Gutierrez onbekend maar ze kennen wel de man met de paardenstaart uit Argentinië en spelend voor Newcastle United.
Tegenwoordig heeft zijn paardenstaart hem ingehaald en staat Jonas om meer dan zijn staart bekend. Een half jaar geleden bereikte ons het nieuws dat Jonas ziek is. Zo ziek dat hij zijn lange manen vaarwel moet zeggen. De strijder heeft teelbalkanker. De eeuwige vechter op het veld moet nu vechten voor zijn leven. De Argentijn moet, om de strijd te winnen tegen kanker, chemotherapie ondergaan en hierdoor zal zijn haar uitvallen. Zijn kenmerkende staart moet plaats maken voor een ernstige ziekte. ‘Dat mijn haar uitvalt, is niet belangrijk. Als je tegen kanker strijdt, lijken alle andere problemen zo klein.’ Aldus ‘de staart’ op de vraag wat hij ervan vindt dat hij zijn lange manen gaat verliezen. Zoals Jonas op het veld was zo gaat hij ook deze ziekte bestrijden, vol vechtlust en zonder op te geven.
Maanden later druppelen langzaamaan de berichten binnen dat ‘de staart’ niet meer de staart is. De ziekte heeft dan wel gewonnen van zijn staart maar niet van Jonas. De aanvallende back van Newcastle United heeft de ziekte overwonnen en is alweer druk bezig met een terugkeer op de voetbalvelden. Niet veel later mocht Jonas na 65 minuten zijn rentree maken tegen niemand minder dan Manchester United. Jonas kreeg een staande ovatie en als eerbetoon de aanvoerdersband om zijn arm van zijn teamgenoot Fabricio Coloccini. De hele voetbalwereld stond eindelijk even stil bij de voetballer Gutierrez.
Het leek alsof Jonas nooit weg is geweest, binnen 2 minuten had hij alweer een gele kaart te pakken door middel van een veelte late tackel. De strijder heeft één van de naarste ziektes overwonnen maar laat direct op het veld zien, bij het nietszeggende spelletje voetbal, dat hij ook tijdens een spelletje nog steeds een winnaarsmentaliteit heeft.
Waarom dit stuk? Om te laten zien dat voetballers ook mensen zijn? Om aandacht te trekken voor de ziekte kanker? Uiteraard speelt dit mee maar de echte reden voor dit stuk is het respect voor de mindere voetballer, het respect voor de man die hard werkt maar niet de waardering krijgt wat die behoort te krijgen. Alle aandacht gaat uit naar de Messi’s en Ronaldo’s van deze wereld. Dit is mijn eerbetoon aan Jonas en alle andere harde werkers.
